پریدن

سلام بهونه مامان برای زندگی. چند وقته عاشق بالا رفتن رو ی مبلی . وقتی هم بالای مبل می ری وا میاستی بعد می خندی. الان یاد گرفتی روی عسلی مبل می ری وا می ایستی . وای چه کارا که نمی کنی گلکم.

این خنده هایی که طعم عسل می دهند ، و قلب آسمان را آب می کنند، ای کاش همیشه در چهره هایتان باقی بمانند. آمین یا رب العالمین.